Op weg naar onze ascensie zijn we bezig met het afwerken van onze verdrongen emoties, met onze innerlijke processen of thema’s zoals Jezus ze noemt. Hoewel elk mens uniek is, gaan we vaak door dezelfde processen. Daarom kunnen we veel leren van de thema’s van anderen en hoe die werden afgewerkt.
Sinds zestien jaren word ik intensief door de Geestelijke Wereld begeleid. Mijn belangrijkste leraren waren en zijn Jezus, mijn eigen ziel en sinds kort een nieuwe gids met de naam Jonah.
Die begeleiding bestond en bestaat er in om me met mijn schaduw te confronteren zodat ik dan mijn innerlijke processen kon en kan afwerken. Zo ben ik in die jaren door heel wat processen heen gegaan. De raad die ik heb gekregen heeft me steeds getoond wat er op mijn bord lag en heeft me verder geholpen door die raadgevingen op te volgen. Hierdoor kon ik telkens de situaties en mijn leven in positieve zin veranderen.
Hier gaat het over om voor muren te staan, om onze intuïtie te vertrouwen, om hoe we soms bij nieuw ingeslagen wegen voor grote uitdagingen komen te staan die ons aan het twijfelen kunnen brengen en hoe we daar het beste mee om kunnen gaan.
Mijn ziel: “Vroeger waren mijn benen geketend. (Dit door de structuren die ik zelf had opgebouwd en die me beperkte in mijn vrijheid en me ook blokkeerde om nieuwe wegen te ontdekken. Ik hield er een strakke agenda op na en plande mijn werk, seminars en reizen soms een jaar op voorhand). Elke beweging was vermoeiend voor mij. Maar nu voel ik heel duidelijk dat alle oude ballast loskomt. Ik ben vrij geworden. En deze vrijheid wordt nog intenser. En ik merk ook dat er veel zwaarte van mijn ziel valt, dat ik echt vrij kan ademen. En dat wanneer ik in contact sta met mijn ziel, er een absoluut sterke stroming is. Het wordt nog intenser. Ik merk duidelijk dat blokkades zijn opgeheven en dat ik met gemak het innerlijke contact kan aangaan. En dat ik door dit innerlijke contact in staat ben om ook onmiddellijk de zielenmatrix van individuele mensen kan waarnemen om hier, in die matrix, met toestemming van het Hoger Zelf van de persoon in kwestie, veranderingen te kunnen bewerkstelligen.
Ik druk op een bepaald punt en dan voelen ik en mijn cliënt zijn of haar pijn. En door dit drukken op het punt en het voelen van die pijn, begint het proces van verandering. (Hier doelde mijn ziel op mijn gave om te kunnen zien waar zich het zwakke punt bevindt dat op het bord ligt van van mijn cliënten en om hem of haar daarmee te confronteren om dan het proces van afwerken en loslaten in gang te kunnen zetten). Ik neem ook heel duidelijk waar, dat mensen momenteel veel sneller in beweging kunnen worden gebracht en heel snelle veranderingen zichtbaar worden, waar dat vroeger veel meer tijd kostte.
Bij mijn eigen weg merk ik telkens weer dat het leven mij soms bij de neus neemt, dat er soms deuren open lijken te gaan om kort daarvoor weer te sluiten. ( Bijvoorbeeld met een potentieel nieuwe relatie, die zich aandient of, indertijd met de mogelijkheid om me definitief in Thailand te vestigen). Dat merk ik steeds weer. Telkens kom ik in posities terecht waar iets lijkt te moeten worden opgegeven. En net voor ik iets wil starten, sluit het hele ding en knal ik tegen de muur en begrijp gewoon ‘het waarom’ niet. Ik voel het ook soms als vernederende ervaringen, dat ik nog steeds vertraagd word. Het gaat er altijd om, om mijn hoofd te laten zakken, in vertrouwen te gaan, onmiddellijk weer los te laten en zo snel mogelijk, uit een vechthouding te stappen en te begrijpen, dat het zo moest zijn zoals het is. Waarom kan het nu niet gedaan worden? Accepteer het. Waarom gaan de deuren niet open?
Ik weet heel goed dat sommige dingen tijd kosten. Ik word in een bepaalde richting geleid, geef dan aandacht aan een bepaald iets en moet het onmiddellijk weer loslaten. Soms gaat de aandacht consequent in een andere richting en pas dan, als de tijd rijp is, gaat de aandacht weer terug naar het andere punt. Dan mag ik niet tegen de muur slaan. Dat kost kracht en brengt me pijn en blessures.
Ik ga in één richting, ik voel dat heel duidelijk. En soms wordt de energie afgesneden. Soms blijft er geen informatie komen. Dat is voor mij een teken dat ik eerst voor andere dingen moet zorgen. Dat betekent niet dat ik verkeerd ben gegaan. En dat moet mij niet verwarren. Het is gewoon een kwestie van: OK, ik volg mijn impulsen netjes, ik ga alleen zover als er impulsen verschijnen. Wanneer mijn gevoel een andere kant op wijst, draai ik me om en ga voor het eerst weer de andere kant op en tegelijkertijd blijf ik met mijn aandacht sterk gefocust in het ‘Hier en Nu’, in het ‘Hier en Nu’ ga ik verder.
Soms zijn er doelen die tijd kosten. Soms zijn er doelen die een zekere energieboost nodig hebben om later gerealiseerd te kunnen worden (Bijvoorbeeld met die vestiging in Thailand, of de samenwerking met een persoon of organisatie). En ik moet niet bedroefd zijn als sommige stappen niet meteen genomen kunnen worden. En ik moet ook niet teleurgesteld zijn als ik soms denk dat ik afgedwaald ben, want er zijn geen afgedwaalde stappen.
Elke stap heeft zijn betekenis. Als de energie op een bepaald punt afbreekt, weet ik dat de energiestroom later naar dat punt zal kunnen worden teruggebracht. Ik accepteer dit en heb er vrede mee.
Ik zie duidelijk dat er nu zware fases voor me liggen. Iets compleet nieuws wil starten. Ik merk dat een heleboel dingen eerst gestructureerd moeten worden. En dat ik op sommige punten heel duidelijk voel dat ik soms heel andere plannen heb dan gemaakt kunnen worden. Dat betekent, de spirituele ruimte wil mij volledig in een verandering brengen. En dan moet ik oppassen dat ik er niet met mijn structuur overheen ga en weer dezelfde waarden probeer te creëren, zoals ik altijd al deed.
Nee, er wil hier iets heel nieuws geschapen worden. Dat betekent alles loslaten. Ik ga stap voor stap en kijk naar weerstand. Als er weerstand komt, geef ik hier in positieve zin een beetje aandacht aan, maar laat dan onmiddellijk weer helemaal los, wacht tot de volgende impuls zich aandient, en ga dan pas verder met mijn volgende stap.
Er zijn nog veel dingen die ik moet verduidelijken, alles moet zorgvuldig gedaan worden. Niets mag leiden tot een verlies van energie. Dat betekent dat als ik vecht, als ik mezelf onder druk zet, als ik absoluut met mijn hoofd door de muur wil gaan, ik energie zal verliezen en dat is nu juist wat niet meer nodig is. Het gaat over vrijheid. Maar het gaat ook over heel sterk in het ‘Hier en Nu’ leven. En dat ik nooit, nooit, nooit op gesloten deuren moet bonzen. Die tijd is voorbij voor mij om te vechten. De tijd is voorbij dat ik tegen de krachten in werk. En de tijd is vooral voorbij, dat ik niet honderd procent alles accepteer wat zich aandient. Ik sta in het Hier en het Nu. Alles heeft een betekenis. Ik accepteer.”
Elias Coaching & Healing 