Op weg naar onze ascensie zijn we bezig met het afwerken van onze verdrongen emoties, met het opruimen van onze blokkades, onze innerlijke processen of thema’s zoals Jezus ze noemt. Hoewel elk mens uniek is, gaan we vaak door dezelfde processen. Daarom kunnen we veel leren van de thema’s van anderen en hoe die werden afgewerkt.
Hier weer over mijn eigen processen, over liefde en spiegels in relaties. Maar ook over het loslaten van verwachtingen of verbindingen en over de uitdaging om steeds authentiek te blijven.
Na twaalf jaren samenzijn stierf mijn partner in mijn armen. Zij overleed aan kanker en ik heb haar niet kunnen helpen, want als de ziel besloten heeft om te vertrekken, dan kunnen alle healers van de wereld samen dat niet voorkomen. Met anderen is het wel gelukt om die ziekte te overwinnen, maar met haar en mijn broer niet.
Kort na haar overlijden hadden we weer contact wat resulteerde in de voortzetting van onze liefdesband die met toestemming van de Geestelijke Hiërarchie, vierenhalf jaar heeft geduurd.
Na enkele jaren diende er zich een nieuwe, mogelijke relatie aan. Jezus reageerde hier als volgt op:
JEZUS: “Mijn hart schreeuwt het uit, ik weet dat ik hier op de juiste plaats ben. Er is nog veel voor mij om te herkennen. Maar ik kan alleen stap voor stap gaan met mijn hart. En ik moet ook in de gaten blijven houden wat er aan de andere kant gebeurt. Veel spiegels worden me hier getoond. Enkele spiegels zijn erg pijnlijk, andere zorgen ervoor dat ik kracht en energie verlies. Met sommige spiegels stortte ik vroeger steeds weer in. Dat wil ik nu niet meer.
Nu gaat het om een bewust ontwaken van individuele processen. Als ik naar haar ziel kijk, heb ik het gevoel dat we op zielsniveau verbonden zijn. Dit betekent dat er altijd zeer sterke confrontaties zijn. Zij ruimt iets in mij op, net zoals ik iets in haar moet opruimen. Er wordt iets heel gemaakt. Maar dat is niet makkelijk te dragen omdat het hoofd ons altijd verwachtingen stelt. En de druk van de verwachtingen zorgt ook steeds weer voor pijn.
Ik leer om hier in te duiken, om waar te nemen, om bewust stap voor stap mijn hart te volgen, om de wil los te laten. En wanneer ik pijn voel, niet weg kijken, maar alles aanvaarden zoals het zich aan mij toont.
Onzekerheid betekent dat men er bewust mee in contact moet komen, zodat het thema liefde en relatie hier kan helen. Er zitten dingen vast in mijn systeem. Hier blijkt ook weer heel duidelijk uit mijn relatiepatroon dat ik graag in een beschermend gedrag blijf en dat is precies wat mij hier onmogelijk wordt gemaakt.
Als ik wil bewegen, moet ik uit mijn eigen schulp kruipen en zichtbaar worden. En het zal altijd pijn doen. En de ander vraagt me nog steeds om stappen te ondernemen, vraagt me nog steeds om confrontaties aan te gaan. En soms zal het mooi zijn en absoluut diep en soms zal ik het gevoel hebben dat ik verscheurd word.
God zegt tegen me: durf. Omdat je hier je vlam gevonden hebt. Je hebt hier een vlam gevonden die je wil dragen. Maar eerst moet je datgene opruimen wat hier nog giftig werkt uit vorige levens. Wees moedig, ga door. Het is het waard en zal je relatiegedrag volledig veranderen. Het zal je bevrijden en je openstellen. En toch betekent het de volgende keer confrontatie en onzekerheid . En ik ga door deze onzekerheden heen. Ik durf het onder ogen te zien. Zo moge het gebeuren.”

Ik had toen inderdaad mijn vlam gevonden, voor dat moment, zolang als het duurde, maar dat was niet lang. In een relatie houden de partners steeds een spiegel voor elkaar. Je kunt je in de ander herkennen of ook niet. Je kunt het spiegelbeeld accepteren of ook niet …
Mijn ziel: “Als je aan haar ziel denkt, voel je meteen dat hier een zekere stroom van energie voorhanden is. De eigen ziel werd omhoog getrokken, werd in een zeker verlangen gebracht. Stop. Dat is genoeg. Er is hier niets meer dat de moeite waard is. Het wil niet nagelopen worden, er is hier iets voltooid.
Het was belangrijk voor je eigen ziel om hier bepaalde impulsen te ontvangen, om bepaalde waarden veilig te stellen. Maar nu gaat het over in iets nieuws. En het is ook heel belangrijk om niet te treuren over het oude, er valt niets meer uit te halen. Je kunt heel duidelijk voelen dat haar ziel volledig op hol slaat en dat het niet de moeite waard is om daar ook maar een beetje energie aan te verspillen, maar dat het belangrijk is om die verbinding door te snijden en volledig los te laten. “
Wat ik hier uit leerde, is steeds mijn gevoel te volgen, ook wat mogelijke relaties betreft. Ik heb geleerd om een eerste stap te zetten om dan te zien hoe de ander er op reageert. Is dat positief, dan is een volgende stap op zijn plaats en zo verder. Heel belangrijk hierbij is om alle verwachtingen los te laten en het geheel als een spel te ervaren. Een spel om te zien of er al dan niet iets dieps mogelijk is. Daar mijn inzet er een is van totale openheid, maar zonder verwachtingen, blijf ik heel authentiek, maar kan niet meer gekwetst worden. Dit, omdat ik op voorhand al accepteer wat er ook moge gebeuren.
“Er valt hier niets meer uit te halen” ? Akelige uitdrukking. Elke ontmoeting is zinvol en ze loslaten betekent nog niet er zo over oordelen.
LikeLike
Je kunt het ook zo bekijken, dat jouw reactie een oordeel is. Hier gaat het om een uitdrukking van mijn ziel naar mij toe, met een waarschuwing dat uit die verbinding niets positiefs meer tevoorschijn kon komen. Ik denk niet dat er vanuit mijn ziel hier ‘kwade’ opzet aan het werk was. Bovendien, de dingen zijn, zoals ze zijn, niet goed, niet slecht. Goed en slecht of kwaad zijn termen uit de dualiteit en illusies die we steeds meer doorzien. We stijgen er meer en meer boven tot we eindelijk in de werkelijkheid zijn aanbeland, waar er enkel nog onvoorwaardelijke liefde heerst …
LikeLike