WAT JE IN EEN PRIK GRATIS MEE KRIJGT

‘Alsof je naar een horror thriller kijkt’: Bewegend tentakelachtig voorwerp, metalen fragmenten gevonden in COVID prikken.

vrijdag 22 okt, 2021 – 8:12 pm EDT
(LifeSiteNews)

Een internist die verschillende COVID-prikken onder een microscoop bekeek, slaat alarm na haar ontdekking van vreemde, niet-geïdentificeerde objecten in de prikken, waaronder metalen fragmenten, “grafeenachtige” structuren in elke prik, en een tentakelachtig, bewegend organismeachtig wezen in de Moderna-prik.

Dr. Carrie Madej, die zei dat ze de inhoud van de Moderna, Pfizer, en Johnson & Johnson injecties uitvergroot heeft onderzocht, vond het “zeer verontrustend” om in elke injectie dingen te zien waarover de fabrikanten niet openhartig zijn geweest – zo verontrustend dat ze zei dat ze huilde nadat ze met een tweede partij injecties had geverifieerd wat ze in de eerste had gezien.

In de show van Stew Peters legde ze uit dat ze eerst door een plaatselijk laboratorium in Georgia was gevraagd om de inhoud van een “verse” flacon Moderna onder een microscoop te onderzoeken, waarvan ze controleerde of die niet was veranderd voordat hij onder een samengestelde microscoop op een glasplaatje werd gelegd. “Er was niets aan de oplossing toegevoegd, niets was verdund,” zei ze.

“Eerst zag het er gewoon doorzichtig uit. En toen, na twee uur, verschenen er kleuren. Ik had nog nooit zoiets gezien. Er was geen chemische reactie. Het was schitterend blauw, koningspaars, geel, en soms groen,” zei ze.

Later vertelde ze dat toen ze nanotech-ingenieurs vroeg waar de opkomende briljante kleuren vandaan konden komen, de ingenieurs zeiden dat het “enige dat ze kenden dat dit kon doen” een wit licht was, dat na verloop van tijd een reactie veroorzaakte op “een supergeleidend materiaal”. In dit geval, merkte Madej op, kwam het witte licht van de microscoop zelf.

Zij wees erop dat een voorbeeld van een supergeleidende stof “een injecteerbaar computersysteem” zou zijn.

Madej vervolgde: “Deze vezels verschenen steeds vaker. Sommige van de vezels hadden een kleine kubusstructuur, ik weet niet zeker wat dat was. En er zaten ook metalen fragmenten in. Het waren geen metalen fragmenten die ik gewend ben te zien. Ze waren exotisch. Ze waren heel opaak.”

Na verloop van tijd, zei Madej, “begonnen alle partikels, al deze kleuren zich te verplaatsen naar de rand” van het dekglaasje. “Er was een zelfassemblage aan de gang, dingen groeiden. Ze zagen er synthetisch uit.”

Madej merkte nog iets heel vreemds op: “Er was een bepaald object of organisme, ik weet niet hoe ik het moet noemen, waar tentakels uit kwamen. Het was in staat om zichzelf op te tillen van de glazen dia. Het leek zelfbewust te zijn, of te kunnen groeien of bewegen in de ruimte.”

Ze vond het verontrustend, maar zei dat ze dacht: “Misschien was dat een toevalstreffer, misschien was het maar dat ene flesje.”

Enige tijd later verkreeg hetzelfde lab meer flesjes van een andere partij Moderna shots, evenals een J&J flesje. Madej was bezorgd toen ze dezelfde dingen zag die ze in het eerste flesje had gezien.

“Er verscheen weer zo’n tentakelachtige structuur,” zei ze. “Deze zat nu helemaal onder het afdekzeil, dus er was geen beweging omdat hij niet op de rand zat, maar ik kon gewoon niet geloven dat ik er nog een zag. Hetzelfde.” Madej zag na verloop van tijd ook “dezelfde kleuren” verschijnen, net als de vezels.

In de J&J flacon, zei Madej, was er “zeker een substantie die op grafeen leek. Ze hadden allemaal grafeen-achtige structuren in zich. Of dat zo is, kan ik in dit lab niet testen, maar zo leek het wel te zijn.

De inhoud van de flacon bevatte ook “vettige substanties, een kleverige lijmachtige substantie die zou worden beschouwd als een hydrogel, in beide flacons”.

De J&J flacon “had ook kleuren die verschenen. “De kleuren waren anders, zoals een fluorescerende pastelkleur. Nogmaals, er zaten ook veel synthetische structuren in.” Madej zag ook veel “bolvormige ringstructuren” in de J&J inhoud.

“Ik heb nog nooit zoiets gezien. Die horen niet in deze injecties te zitten. Wat gaan ze met iemand doen? Wat gaan ze met een kind doen? Ik begon te huilen toen ik ze de tweede keer onder de microscoop zag, omdat het een bevestiging was van alles wat ik de eerste keer zag,” zei Madej.

Madej verscheen opnieuw in de Stew Peters show op 20 oktober om haar bevindingen te bespreken van een Pfizerinjectieflacon en een andere J&J injectieflacon. “Wat ik zie in al deze fabricaten zijn synthetische stoffen, grafeenachtig, ook deze nano-koolstof buisjes,” zei Madej.

“In dit J&J flesje zag Madej ronde bolletjes, die geen luchtbelletjes waren. Ze vervolgde: “Er zijn veel van deze ringen, en naarmate de tijd verstreek werden ze steeds dunner en dunner en breidden zich uit om uiteindelijk een soort gelatineachtig materiaal naar buiten te persen – ik weet niet zeker wat het was, maar er zaten verschillende soorten dingen in deze bolletjes. Dus ze zijn bijna een soort afleveringsstructuur, dat is wat ze aan het doen waren.”

Op een van deze ringen zag Madej iets “dat leek op een doorschijnend organisme dat rondging, en heen en weer.” Madej dacht eerst “dat het een andere waterparasiet was,” maar nadat hij de bewegingen bleef observeren, “dacht hij dat het misschien op een meer robotachtige manier bewoog.”

Madej zag “dezelfde soort synthetische dingen” in de Pfizer-prik, evenals “iets, dat lijkt op teslaphorese (nanobuisjes organiseren zichzelf tot draden onder invloed van een elektrisch krachtveld van een tesla spoel. De onderzoekers ontdekten dat het fenomeen tegelijkertijd een systeem creëert dat energie verzamelt uit het veld en laat stromen.). Dat is wanneer deze kleine grafietachtige zwarte, metalen deeltjes beginnen samen te smelten tot slierten, zoals een spinnenweb. Ze doen dat door een externe kracht – het kan licht zijn, het kan een magnetische kracht zijn, het kan een impuls zijn, zoals een frequentie. Hoe dan ook, al deze kleine deeltjes zouden dan samensmelten en hun eigen neurale netwerk vormen, of hun eigen vezels, of draden.”

Na het beluisteren van Madej’s bevindingen en het zien van de foto’s en video’s die ze heeft gemaakt, zei Peters: “Het is alsof ik naar een hele slechte B-film zit te kijken, een horror thriller.”

Zijn de tentakelachtige wezens van het Moderna prik ‘onsterfelijke’ hydra-experimenten?

Madej gelooft dat de tentakelachtige entiteit die ze in de Moderna jabs heeft gevonden een verband heeft met het organisme hydra vulgaris. “Het is een van de modelorganismen die de transhumanisten graag bestuderen en bekijken. Ze vinden dit een geweldig organisme voor de mensheid,” zei Madej, deels omdat “het onsterfelijk is in het lab” en “continu zijn eigen stamcellen produceert.”

“Het stopt nooit. Je kunt het in kleine stukjes hakken, in een petrischaaltje doen en het vormt zichzelf steeds weer opnieuw,” vervolgde ze. Ze denken: “Zou het niet geweldig zijn als we dit in het genoom van een menselijk lichaam konden stoppen, en als je hand er dan door een trauma wordt afgehakt, kun je een nieuwe hand laten groeien.”

Het ‘International Journal of Pharmaceutical Sciences and Research’ heeft een “overzicht” gepubliceerd van “het concept van de microbubbel als een systeem voor de afgifte van geneesmiddelen”, waarin microbubbels worden omschreven als een “klein bolvormig type bel” dat “in staat is om zelfs in de kleinste bloedvaten door te dringen en onder invloed van ultrageluid geneesmiddelen of genen af te geven die op hun oppervlak zijn opgenomen”.

Herhaalde vondsten van grafeenoxideachtige stoffen in spuiten

Anderen hebben in de COVID-prikken stoffen aangetroffen waarvan zij menen dat het grafeenoxide is, waarvan in diverse experimenten is aangetoond dat het toxische effecten heeft.

De eerste bevinding die naar voren kwam was de observatie van Dr. Pablo Campra Madrid, gepubliceerd in de Spaanse blog La Quinta Columna, dat de inhoud van wat was gelabeld als een Pfizer prik, bekeken onder een elektronenmicroscoop, “een hoge gelijkenis [vertoonde] met afbeeldingen van grafeenoxide uit de literatuur, verkregen met dezelfde TEM-techniek, met vergelijkbare vergrotingen.”

Zij voegden eraan toe dat in beide beelden “een ingewikkelde matrix of netwerk van gevouwen doorschijnende flexibele vellen kan worden waargenomen.” De onderzoekers concludeerden dat, hoewel de “microscopie geen sluitend bewijs levert,” het “sterk bewijs levert voor de waarschijnlijke aanwezigheid van grafeenderivaten.”

Grafeenoxide, een van de vele derivaten van grafeen, wordt geprezen om zijn kwaliteiten die zich goed lenen voor biomedische toepassingen, zoals biosensoren, medicijnafgifte en de overdracht van genetisch materiaal. De Science Advisory Board beschrijft bijvoorbeeld het ontwerp door onderzoekers van het National Center for Neuroscience and Technology in China van een “hydrogel met een RNA-vaccin” waarbij grafeenoxide is gebruikt, dat althans gedeeltelijk wordt geprezen om zijn “hoge geneesmiddel-ladingsefficiëntie” vanwege zijn “grote oppervlak”.

In feite is er een hele studie gewijd aan het “potentieel van op grafeen gebaseerde materialen om COVID-19 te bestrijden,” waarin staat: “Grafeen en grafeen-gerelateerde materialen (GRMs) vertonen buitengewone fysisch-chemische, elektrische, optische, antivirale, antimicrobiële en andere fascinerende eigenschappen die hen rechtvaardigen als potentiële kandidaten voor het ontwerpen en ontwikkelen van hoogwaardige componenten en apparaten die nodig zijn voor de Covid-19-pandemie en andere futuristische calamiteiten.”

Dr. Robert Young, een Ph.D. en natuurgeneeskundige, heeft ook elk beschikbaar COVID-abje onderzocht met microscopie en röntgenspectroscopie, en vond objecten in het Pfizer-monster die gelijkenis vertonen met afbeeldingen van grafeenoxide. De microscoopafbeeldingen en de chemische/elementaire inhoud die hij vond via röntgenspectroscopie leiden hem ertoe te geloven dat de Pfizer jab grafeenoxide bevat.

Dr. Ruby heeft opgemerkt dat verschillende studies toxische effecten van grafeenoxide hebben gevonden, waaronder de neiging om te leiden tot bloedstolling.

Een studie uit 2016, getiteld “Toxicity of graphene-family nanoparticles: a general review of the origins and mechanisms heeft opgemerkt, dat “door hun nanogrootte kunnen GFN dieper gelegen organen bereiken door de normale fysiologische barrières te passeren,” zoals “de bloed-hersenbarrière en de bloed-placentale barrière.”

Uit de studie bleek dat “grafeenoxide (GO) kan resulteren in een acute ontstekingsreactie en chronisch letsel door te interfereren met de normale fysiologische functies van belangrijke organen.” “Vele experimenten hebben aangetoond dat GFN’s toxische neveneffecten hebben in vele biologische toepassingen,” concludeerde het.

De eigen officiële publicatie van de Food and Drug Administration van Taiwan (TFDA) heeft ook de toxische effecten van grafeenoxide opgemerkt.

Opgemerkt zij dat het Graphene Flagship, dat door de Europese Unie wordt gefinancierd, een van de belangrijkste ontwikkelingen van het gebruik van grafeen heeft omschreven als de bijdrage ervan aan 5G “zenders en ontvangers”: “Zenders en ontvangers met ultrahoge capaciteit die gebruik maken van grafeen, bieden een unieke oplossing voor toekomstige 5G-communicatie”, zo luidt de ontwikkeling van 2018 op de grafeen-tijdlijn.

De bijdrage van grafeen aan 5G “datatransmitters en -ontvangers” is ook besproken door het wetenschapsnieuwsportaal Novaator van de Estse publieke omroep.

Lees hier het originele Engelstalige artikel.

Vertaling: Elias

Elias Telegram-groep