DE SLAVENPSYCHOSE

In de werkelijkheid van de 5e dimensie leven betekent:

Absolute vrijheid, eenheid met allen en alles, een perfecte gezondheid, steeds alles ter beschikking hebben wat je nodig hebt of je wensen meteen kunnen materialiseren, onvoorwaardelijke Liefde zijn, controle over het lichaam, verjonging, in je lichaam blijven zolang je verkiest, de eigen Goddelijkheid, potentieel en creativiteit in het dagelijkse leven tot uitdrukking brengen

Voorbereiden op de 5e dimensie, hoe doen we dat?

Het meest wezenlijke is onze trilling te verhogen en dat doen we door aan ons zelf te werken, ondermeer om aan niets meer gehecht te zijn (wat kun je niet missen?), geen verwachtingen meer naar anderen toe en jezelf te hebben, stoppen met het veroordelen van het gedrag van anderen, van jezelf en van de gebeurtenissen om je heen, .alles, wat op je weg verschijnt te aanvaarden, ophouden met te functioneren via het verstand en leven naar je intuitie, je gevoel.

Verder:
Mediteer elke dag, activeer de noodzakelijke verbindingen met Moeder Aarde en de Bron.
Doe waar je blij van wordt, maak een lijst van alle ervaringen waar je dankbaar voor bent en neem die ter hand, telkens als je je niet goed voelt, depressief wordt, kortom als je je hoge triliing weer kwijt bent.

Mensen in de vijfde dimensie leven in absolute vrijheid, wij gaan nog geheel of gedeeltelijk gebukt onder het slavensysteem waar we zijn ingeluist zonder het in de gaten te hebben.

Voorbereiden op die absolute vrijheid is ook uit het slavensysteem stappen, zover dat mogelijk is. Om die reden ben ik ook met mijn healingwerk uit dat systeem gestapt door te stoppen als bedrijf en enkel nog bezig te zijn tegen een vrije gave. Mijn ervaring is dat je dan door het universum, of noem het de Bron beloond wordt en niets tekort komt. In een vorig artikel schreef ik wat Jezus zei over de rug recht houden en te blijven staan, dus de moed hebben om het narratief van de overheid naast je neer te leggen

Martin Geddes ziet het zo in zijn artikel : ‘De slavenpsychose’:

Je leest dit waarschijnlijk op een telefoon of laptop, dus je kunt je handen zien. Bekijk ze eens. Zijn het jouw handen? Zijn ze van jou? Weet je het zeker? Zou je ze aan iemand anders geven als die ze van je eiste? Kunnen je handen gekocht en verkocht worden? Het lijkt bijna een lijst van domme vragen. Natuurlijk zijn het mijn handen! Ze maken deel uit van mijn lichaam, dus ze zijn van mij. Nee, je kunt mijn handen niet afpakken, en nee, ze kunnen niet verhandeld worden.

De maatschappij waarin wij leven houdt twee tegenstrijdige ideeën tegelijk voor waar: dat wij vrije mensen zijn die van nature rechten hebben op ons lichaam, en dat wij toch ook een zekere verplichting hebben tegenover anderen die een eigendomsbelang hebben in ons lichaam (dat onze arbeid en bezittingen voortbrengt). Deze “splitsing” betekent dat de gemiddelde mens onbewust psychotisch is. Ze bewonen twee onverenigbare psychologische en spirituele realiteiten, of ze dat nu weten of niet. De uitdaging waar we collectief voor staan is deze “slavenpsychose” onder ogen te zien, zodat we ervan kunnen worden geëmancipeerd.

Het voor de hand liggende geval op dit moment is de “quaxxine”. Een aanzienlijk deel van de bevolking is bereid geweest onbekende stoffen in te laten spuiten die genetische modificatie kunnen veroorzaken en/of transhumanistische technologie te installeren. Zij hebben het eigendom van hun lichaam zonder vragen aan de staat overgedragen. Er is een onbegrensde criminaliteit die via zo’n plan kan worden uitgevoerd, waardoor het slachtoffer in feite een tot zombie gemaakte automaat wordt, onder controle van cyborgsystemen van slavernij.

De gemiddelde “geprikte” persoon zou niet herkennen dat hij zijn vrijheid (en mogelijk ook de essentie van zijn menselijkheid) heeft verloren door een zogenaamd “vaccin”. Voor hen was het een “vrije” keuze en gedaan voor het welzijn van het collectief. Ze beseffen niet dat ze nu een gepatenteerde GGO-entiteit kunnen zijn die onderworpen is aan bedrijfscontrole, en niet langer mensenrechten hebben. Dit is het geniale van de “slavenpsychose”: zij die onderworpen worden, doen dat op eigen initiatief, en geloven dat het hun vrije keuze was, zelfs onder omstandigheden van misleiding en dwang.

Hoewel ons lichaam tot slavernij kan worden gemaakt, is het belangrijkste mechanisme om onze vrijheid uit te wissen van juridische aard, aangezien slavernij vereist dat de wet (ten onrechte) eigendomsrechten op ons vestigt. Volgens het natuurlijke recht hebben we aangeboren rechten, gewoon omdat we bestaan. We hebben bijvoorbeeld de vrijheid om met ons persoonlijk voertuig over de openbare weg te rijden. Het wetgevende of handelsrecht keert het model om: alles is een toestemming, geen recht. In dit geval smeken we de staat om een vergunning om een commercieel “voertuig” te “besturen” (als een veedrijver van een kudde schapen). We betalen belasting op onze paardloze rijtuigen om ze op de weg te houden, terwijl we dat recht al hadden.

De constructie van een juridische dubbelganger – de “stroman”-fictie – beveiligt ons bestaan als belastingslaven. Onze aangeboren vrijheden worden ondermijnd en vervolgens een voor een aan ons terugverkocht. We begrijpen dat het belachelijk is vogels, insecten en zelfs baby’s te belasten. Hoe kan een kind in (nationale) schulden worden geboren, terwijl het er nooit mee heeft ingestemd of er een overeenkomst mee heeft gesloten? Toch veranderen we op de een of andere manier in “belastbare dieren” als we opgroeien, en geloven we dat we een collectieve schuld hebben aan centrale bankiers. We accepteren die onzin omdat dit de bedoeling is, simpelweg omdat het de standaardprocedure is geworden.

De psychotische slaaf gelooft dat hij vrij is, maar schikt zich naar de onteigening van zijn rijkdom door de gangsterstaat, in de waan dat “democratie” deze diefstal legitimeert. De “vecht, vlucht, bevries, kwijl” reactie op gevangenschap gaat vaak naar het laatste – en degenen die onderworpen zijn aan controle over hun leven, en verwijdering van hun bezittingen met geweld, zullen letterlijk degenen vereren die hen tot slaaf maken. Er is een speciaal soort kwaadaardig genie voor nodig om de slaven hun mensenhandelaren te laten eren als zijnde van adel en zelfs koninklijken stand, maar dat wordt als gewoon gezien.

Voor mij is het een geleidelijk proces geweest waarbij ik me realiseerde dat de autoriteiten die wij vertrouwden, geen rekening houden met de wet of de rechten van de burgers. Er is een doolhof van zelfverwijzende wetteksten die proberen het wegnemen van de vrijheden waarmee we geboren zijn te normaliseren. Als je de ware rechtmatigheid van hun regels en voorschriften in twijfel trekt, word je een labyrint van onwaarheden ingestuurd, bedoeld om je uit te putten voordat er ooit recht wordt gedaan. Een alliantie van corrupte rechtbanken, gecontroleerde media en omgekochte politici zorgt ervoor dat de legitimiteit van het hele systeem niet in twijfel wordt getrokken door de massa – althans niet op enige schaal.

Het ergste verraad is misschien wel dat van de geestelijke autoriteiten en religieuze instellingen. Het is de bedoeling dat we Caesar alleen geven wat hem toekomt, namelijk datgene waarmee we hebben ingestemd en wat we zijn aangegaan. Meer geven aan de keizer is slaaf zijn, en het is verkeerd voor een vrij man om dat te doen. Als we fysiek geketend waren, zouden we begrijpen dat we door de staat in gevangenschap zijn gebracht. Als we in boeien in de kerk zouden verschijnen, zouden we proberen ze te verwijderen met boutensnijders en haakse slijpers. We willen niet alleen dat de “geest van gebondenheid of onderdrukking” wordt uitgedreven!

Maar de realiteit van onze geestelijke instellingen is dat hun congregaties tot slaaf gemaakt worden via gelegaliseerde identiteitsfraude, en de instellingen zijn medeplichtig door (belastingvrije) bedrijven te worden. In plaats van een scheiding van kerk en staat hebben we een zakelijk partnerschap dat de menselijke belastingboerderij in stand houdt. Een paar kerken verzetten zich tegen de muilkorf en gaven advies, maar probeer er maar eens een te vinden die de gemeente steunt bij het opkomen voor hun door God gegeven rechten. Ze zijn allemaal medeplichtig aan dit systeem van stilzwijgende onderwerping, al was het maar door te zwijgen en niets te doen.

Als samenleving staan we op het punt dat we terug moeten vechten, of volledig moeten toegeven aan tirannie. Biometrie en programmeerbare digitale valuta vormen de perfecte digitale gevangenis. “Slimme steden” zijn de nieuwe goelags, waar gedrag wordt gemonitord en gecontroleerd via algoritmen waarover je geen macht of invloed hebt. De oppervlakkige aantrekkingskracht van gemak laat ons het steeds diepere verlies van vrijheid negeren, tot het moment waarop we de slavenmeesters onwelgevallig zijn. De tirannie van de afgelopen jaren is slechts een fractie van de gruwel waaraan we zouden kunnen worden onderworpen, en de Chinese stijl van sociale kredietscores laat zien hoe dit zou kunnen uitpakken.

De allereerste keer dat ik werd geblokkeerd was door Mailchimp, en dat was een huiveringwekkend moment in mijn leven. Ik had niets verkeerd gedaan, en het was het verbrijzelen van de illusie van een eerlijke samenleving met vrije meningsuiting. Mij werd niet verteld welke inhoud welke regel had overtreden. Ik had geen toegang tot de rechter. Het enige wat ik had gedaan was tegen het “officiële verhaal” ingaan en waarheden vertellen die niet populair waren bij de machthebbers. Dit patroon herhaalde zich keer op keer, terwijl ik werd gecensureerd en mij mijn broodwinning werd ontnomen. Nu staan we op het punt dat elk aspect van ons leven kan worden uitgezet: alle digitale identiteiten, alle communicatieproducten en alle financiële diensten. Dit niveau van uitsluiting voor verkeerd denken zou een angstaanjagend vooruitzicht moeten zijn.

Als pionier op het gebied van “het verlaten van de slavenmatrix” heb ik te maken gehad met een vorm van interne ballingschap – professioneel, sociaal, economisch, cultureel en qua reputatie. Hoewel aanvankelijk pijnlijk, heeft het me afstand en afscheiding gegeven van degenen die nog volledig onder de slavenpsychose gebukt gaan. Ik heb moeten erkennen dat ik slechts gedeeltelijk vrij ben, omdat ik ben blijven voldoen aan slavenprocessen terwijl dat niet echt nodig was. Terwijl het gemakkelijk is om (onrechtmatige) pesterijen van bijvoorbeeld TV belasting te negeren, kost het meer moeite om (even) onrechtmatige intimidatie van mijn gemeente of de fiscus te trotseren.

Je kunt geen vrij mens zijn als je je tegelijkertijd als slaaf gedraagt, en toch heeft bijna iedereen dat gedaan. We zijn allemaal tot op zekere hoogte psychotisch! Verkiezingsfraude betekent belasting zonder vertegenwoordiging, en het is verkeerd om onder die omstandigheden belasting te betalen, maar toch zijn er maar weinigen die het daar niet mee eens zijn. Als de machthebbers ons schade berokkenen en onze kinderen uitmoorden, dan zijn we verplicht onze medewerking te staken en vreedzaam en wettig in opstand te komen. De slimme truc die men heeft uitgehaald is om deze abnormale zaken te normaliseren, en een voorbeeld te stellen voor iedereen die probeert de machthebbers ter verantwoording te roepen.

Het Covid-schandaal heeft velen van ons duidelijk gemaakt hoe gemakkelijk een massapsychose kan worden veroorzaakt, en hoe moeilijk het kan zijn je te verzetten en je lichamelijke integriteit te verdedigen. De meeste mensen zullen een slaven muilkorf omdoen als een ritueel om de angst voor sociale afkeuring weg te nemen, en beweren dat dit het rechtvaardige was om te doen. Nu moeten we kijken hoe dit proces van normalisering van slavernij veel, veel verder gaat dan “gezichtsmaskers” en “gifprikken”. Er was zoiets extreems voor nodig om de slavenpsychose fysiek onmisbaar te maken. Nu moeten we elke manier waarop we met twee maten meten – geloven dat we vrij zijn, terwijl we het tegenovergestelde doen – identificeren en oplossen.

Vertaling.: Elias